Het Monsterbos
Eigenlijk was "De Tweeling" Pauls laatste verhaal. Toch volgde er in 2024 nog een "allerlaatste" verhaal.
Met ‘Het Monsterbos’ sluit Paul Geerts de cyclus verhalen rond Mo, Jade en Plakapong echt af. Een cyclus die begon met een stripverhaal en nu ook weer eindigt met een stripverhaal.
Voor zijn biografie, die in 2005 verscheen, schreef en tekende Paul Geerts ‘De Hemelboom’ over twee Vietnamese kinderen die door een grote brand wees worden en de wijde wereld intrekken. Ze ontmoeten het draakje Plakapong, dat een vriendje voor het leven wordt.
Uitgever en goede vriend Paul Reichenbach, die de tekenplaten mocht zien al voor ze in het boek afgedrukt werden, merkte op dat het verhaal zich leende voor een complete roman. Bepaalde scènes zouden meer impact hebben als ze wat meer ruimte kregen, maar een striptekenaar moet nu eenmaal kiezen voor korte dialogen en snelle beeldwisselingen om de vaart in het verhaal te houden.
Paul Geerts zag het als een uitdaging en werkte zijn verhaal uit als leesboek met veel illustraties. Toen dit in druk verscheen, werd het zo goed ontvangen, dat Paul, geïnspireerd door een reis naar China, een nieuw verhaal schreef, ‘Pinda de panda’.
Er volgde een derde boek, een vierde, totdat Paul vond dat alle verhalen over het drietal verteld waren en de reeks beëindigde met het verhaal ‘Vijanden met stalen tanden’, waarin de kinderen en Plakapong weer thuiskomen.
Het kriebelde toch en daarom kwam er nog een laatste verhaal, dat chronologisch gezien eigenlijk het eerste is. In ‘De Tweeling’ lezen we over de prille jaren en het eerste avontuur van broer en zus Mo en Jade.
Paul Geerts is inmiddels 87 jaar en hoewel hij iedere dag achter de tekentafel te vinden is, wil zichzelf niet meer de druk aandoen van een lang verhaal. Een allerlaatste verhaal dan, een stripverhaal zelfs van 45 pagina’s, als een gebaar naar de trouwe lezers en voor zichzelf een afronding van een ongelooflijk mooie carrière als striptekenaar.
Geen nieuwe verhalen dus, maar de vele fans hoeven niet te wanhopen. Paul is al druk in de weer met een serie van veertig werken voor een tentoonstelling. Allemaal op zichzelf staande afbeeldingen, tekeningen en aquarel, die hij zonder tijdsdruk en volledig spontaan maakt. Daar komt ook een boek van. Geen avonturenverhaal dus, maar is uiteindelijk de rijke carrière van deze begenadigde kunstenaar niet één groot avontuur?
De titel spreekt voor zich: een bos vol monsters. Als je een opdracht krijgt van
Lotus, de hemelse fluitspeelster, kun je gewoon niet weigeren. Zo begint het spannende nieuwe avontuur van Mo, Jade en Plakapong, waarin ze oog in oog komen te staan met de meest afschuwelijke monsters.
De reguliere uitgave:
De oplage van de hardcover kleurenuitgave bedraagt 1500 exemplaren en werd op 16 augustus gepresenteerd in Kampen. Tijdens het 25e Kamper Stripspektakel op 17 augustus werden de eerste exemplaren gesigneerd.
De cover van de reguliere kleurenuitgave.
Er verschenen tevens 100 hardcover exemplaren in zwart/wit, met als opdruk "ongekleurde versie". Deze oplage was niet genummerd, maar de eerste 50 exemplaren bevatten een ex libris van 2 foto-pagina's. Deze pagina's zijn wel afgedrukt in de kleurenuitgave, echter niet in de zwart/wit-uitgave. Daarnaast waren er nog 26 ex librissen bestemd voor "Vrienden van Paul Geerts", geletterd At/m Z, en 12 voor Paul Geerts, Romeins genummerd van I t/m XII.
De cover van de zwart/wit-uitgave.
Op 7 september werd "Het Monsterbos" gepresenteerd in Temse.
De feestzaal van het gemeentehuis was eens te meer volgelopen voor de voorstelling van 'Het Monsterbos', de strip met de Vietnamese kinderen Mo en Jade en het draakje Plakapong, aangekondigd als het laatste album van de intussen 87-jarige Paul Geerts, de peetvader van Suske en Wiske. Van de voorstelling, een organisatie van de Culturele Vereniging Spirit, werd een filmverslag gemaakt door Eclips TV.
Het programma, aangekondigd door de belleman en gepresenteerd door Soames Maes, werd ingeleid door voorzitter Raoul De Graeve, waarna uitgever Paul Reichenbach toelichting gaf bij de figuur en het oeuvre van Paul Geerts, in het bijzonder van Het Monsterbos. Hoofdmoot was het interview dat Luc De Ryck afnam van de tekenaar, waarbij heel wat interessante gegevens aan het licht kwamen: albums van Suske en Wiske zijn vertaald zijn in niet minder dan 26 talen én 8 dialecten, de tekenaar onderging in 1994 een levensbedreigende operatie, De parel in de lotusbloem, De angst op de Amsterdam en De 7 schaken vindt hij zijn beste Suske en Wiske-verhalen. De tekenaar belichtte uitvoerig de figuur van Willy Vandersteen, had het over Merho, de tekenaar van De Kiekeboes (die aanwezig was), en weidde uit over zijn activiteiten als kunstschilder, portrettist en prozaschrijver. Hij vertelde dat hij nog dagelijks tekent, nooit een echte striplezer of -verzamelaar is geweest en verklapte dat er nog een scenario voor een strip in zijn hoofd zit. Luc De Ryck besloot het interview als volgt: In het landschap van de strip en de beeldende kunst staat Paul Geerts als een beschermd monument - een beschermd monument, dat nog niet aan restauratie toe is.
De tekenaar werd daarna gehuldigd en met geschenken bedacht door voorzitter Raoul De Graeve en burgemeester Hugo Maes. Tijdens de receptie had Paul Geerts de handen vol met het signeren.
Alle aanwezigen ontvingen een speciale souvenirkaart. De Paul Geerts-brochure, uitgegeven n.a.v. de verschijning van de reuzenedities van Tazuur en Tazijn (2020), was gratis verkrijgbaar. Nadere info werd ook verstrekt over Spirits 4de Grote Signeerdag,
Het geschenk van Jeff Broeckx
